sıkı maç, sıkı final!

Maç için kullanılabilecek terimlerden biri olsa olsa "Efsane" olur! Uzun zamandan beri son anlarında bu kadar aksiyon olan bir maç hatırlamıyorum. Kazananın pek bi önemi yok çünkü maçı Efes Pilsen alsa da gönül rahatlığıyla haketti diyebilecektik.

Bu maç aslında Efes Pilsen için sıradan bir maç değildi. Kaybettiğinde 2-0 geriye düşmenin yanında, tekrar 4-0 korkulu rüyalarını göreceğini biliyordu. Aslında maçı daha çok isteyen takımın onlar olduğunu söylemek hiç te zor değil. Müsabakanın büyük bölümünü istedikleri sertlikte kontrol altında ve önde götürdüler. Fakat Fenerbahçe Ülker cephesinde maça kötü başlayan Solomon, Mrsic ve Preldzic son periyotta maçın kaderini değiştirdi.

Efes Pilsen cephesinde artık sadece maç sahada kazanılmayacak. Maçın Abdi İpkeçi Spor Salonu'nun dolu tribünleri önünde oynanması yanında, Efes Pilsen'li oyuncuların bulanık zihinleri de maça başlamadan sıkıntı yaratacak bir diğer unsur. Eğer Ergin Ataman oyuncularını önceki yıllarda kaybedilen serilerinin baskısından uzak tutmanın yollarını bulursa şu iki maçı dikkate aldığımızda serinin dönmesi kimseyi şaşırtmaz. Ama bu baskıyı oyuncular hissederse Fenerbahçe son iki maçı umduğundan kolay da kazanabilir.

Bu arada eğer Fenerbahçe maçı kaybetseydi getireceğim en büyük eleştri Ömer Onan'ın kenarda unutulması olacaktı. Fakat gel gör ki son topu Damir Mrsic sokunca hiçbir değeri kalmadı!